sen gidersen kopar bağım
ondört yerden,paramparça
isyan çikartir beynimdeki meteryalist fikirler
ki....!
olgunlaştıramadığım hüzünlü o aşkın kala-kalır boynu bükük ortada

zaten kızıl gülüşlerindir
metilen mavisi tekin beni tutan ayakta !
sabit belediğin bu fikirlerim
gün gelir belki devrişir gülüm...!
örselenir..!
bir çöküntü
bir burağan fırtınaya dönüşür
kimbilir..?

ey sevgili !
ey canan..!
şimdi üşüyor avuçlarımda ki galiz tomurcuk göz damlalarım
ardındaki ayak izlerim
sara nöbetlerde titreyen...titrek yüreğim

sen hiç uçurdun mu ay ışığında kanati kırık uçurtmaları ?
salınır mi ak güvercin, gecenin döşünde uyuyan , uykudaki dağlara ?
bülbül gülsüz..
gül dikensiz olur mu canan ?
tadi tuzudur bir küs bir barışık yaşamak be gülüm
araya sokmadan cismin " E "halini ,

gel sarıl boynuma çatlat düşmanı bé gülüm
et tırnaktan
tırnak etten ayrılır mı ey canan

Kadir Haktan TÜRKELI