******************* “Ashâbım gökteki yıldızlar gibidir.
******************** Hangisine tâbi olursanız selâmete erersiniz” ...

------------------------------------------------Hz. Muhammed (S.A.V.)




Siyah ufuklara bakmaktan yorulan bir kentte
Güneş doğdu dönüşü unutan gecelerin üstüne
Ayın şavkı vurdu aklını yitirmiş gündüzlere
Her ikisi de şahittir
Güle verilen emanete



Sabra aşık yıldızlar dolaşmaya başladı
Ruhunu özleyen caddelerde
Ashâb oldular onlar gonca gonca açan gülşende
Pazarlıksız bir başkaldırıydı bu
Kinleri kursaklarında yuva yapan zalimlere




Gün geldi yandılar yaz ayazında
Susuzluklarını giderdiler Vahiy ile
Gün geldi dondular kış sıcağında
Kanâatla beslediler yüreklerini
Erimediler hainlerin tuzağında


Dertsiz olmayı dert olarak gördüler
İslâm olmayı dert edindiler
Hiç durmadan,sabah-akşam, hicret ettiler


Güzide baharlarda medenî oldular
Pâkize sevinçlerle doldular
Bir ömür sorumluluk bilinciyle yaşadılar

Ölürken de dimdik ayaktaydılar…



(ATAKUM_EKİM/2010)

Dursun Tiftik