Yumuk eller bir başkadır bebekken.
Bir nefeste doyamazsın,
mis kokar ortası,
koklarsın
Ciğerin yırtılasıya dek çekersin onu içine
Alır avuçlarına,
koyarsın dudaklarına zevkle

Yumuk eller bir başkadır çocukken
Kah tatlı bir börek,
Kah kırıp dökecek.
Koruma hisleri ile çekersin onu önüne,
övüne- övüne.
Alırsın avucunu avucuna,
yürürsün gerine -gerine.

Yumuk eller bir başkadır gençken.
Nasır tutar,
Kalem tutar,
Sevgi tutar.

Ter kokar,
sevgi kokar,
aşk kokar
Alırsın onu eline,
götürür seni sevgi seline.

Yumuk eller bir başkadır olgun çağında
Artık tuttuğunu bırakmaz,
kavrar sıkıca.
Bu elindeki eşi olur,
işi olur,
aşı olur.
Alırsın bu eli
götürürsün dudağına, alnına.
Şahit olarak öptüğünün hazzına

Yumuk eller bir başkadır ilerleyince yaşlar.
Dilim varmadı ihtiyar demeye onlara.
Artık elini vermez kimseye öpmekten gayri.
Ancak bastonu olur belki elinde.
Birdeeee,
Bir de ahhhh! sesi dilinde.
“Nerede gençlik” dercesine

Yumuk eller bir başkadır, baston ele düşünce
Yorgundur artık buruşuk börek.
Damarlar,
inat etmiş gibi sanki geçen yıllara
Kabarır, Kabarır.
Sonunda,
gözler kapanıp onlar açılır.


Cemil YILDIZ