Bir gün
Yiğit mi yiğit bir Deniz olurum darağacında sallanan
Bir gün
Dalında titreyen bir sarı yaprak misâli
Ali Adnan...
İnanmayın
Yalan,"Uğruna ölürüm" diye kükrediklerimin hepsi yalan!..

Ben hem emanetin şairiyim
Hem ihanetin...

Meydanlara sığmayan Köroğlu olurum bazan
Gümbür gümbür gümbürderim.
Bazan koşar varırım ehl-i zulmün kapısına yalınayak
Ve ağzımdan etrafa salyalar saçarak:
"Bolu,gurur duyuyor seninle Bey'im!"derim...

Ben hem mâsumiyetin şairiyim
Hem cinnetin...

Bir yandan destanlar yazar, ağıtlar yakarım Filistin'e
Bir yandan Arap'ın ihanetine celâllenir
"Sırtımızdan vurdu kahpeler!" diye inlerim...

Ben hem enaniyyetin şairiyim
Hem minnetin...

Kimi zaman
Elinde ok ve yayı,sırtında sadağıyla
Pişirilmiş çamurdan yüksek kulelerde
Gökyüzünü tarayan Firavun kesilirim.
Sonra Musa oluveririm birden
Göklere
Secdelerle yükselirim...

Ben hem cehennemin şairiyim
Hem cennetin...

Gün olur lânet okurum geçmiyor diye gecelere
Gün olur alır vururum yerlere yalnızlığımı.
Gün olur "dön!"diye diz çöküp yalvarırım ardından sevgilinin
Gün olur koca bir karlı dağ gibi keserim yollarını...

Ben hem muhabbetin şairiyim
Hem hasretin...

Ve aklı karışmış küçük bir numûnesiyim
İnsâniyyetin...

Ahmet KÖKEN