Anne!
Bu gece tüm ışıklarını yak odamın
Bir süre ayrılıkla yan yana yürüyüp uzaklaşacağım kentten
Anne!
Odamın tüm ışıklarını güldür diyorum sana
-uyumayacağım-



Ben ağlarsam boğazım düğümlendiğinde ağlarım




Doldurun aynaları kalbime öteler
Bir bir geçerken kanatacağım ölüme dokuduğum dirileri
Bütün yaşamadıklarım yaslanıp günüme
Bugün boşayacaklar ruhumu
Yüzüme vuran sıcaklıktan çekeceğim ellerinizi
Güngörmüş sancılarınızla koşun geceden
Düzelterek kıyılarınızı toplanın yatağıma
Sevişsin hüzünler
Ay el sallasın
Bize…




Siz
Gölgem olduğunuzdan beri gitmiştim zamandan
Bilerek kırmıştım türküleri
Siz
Siyah bir güle beyaz dediniz
Denize kan ektiniz
Ve mavinin beyninde aşkı öldürdünüz
Suçunuz yüreğime ağır
Yağın beni yağmurlar
Üşüyeceğim





Çığlık hüznün cama dayanmasıyla düştüm yanımdaki saate
Sadece birkaç gün çalabildik güneşi alnımıza
Ki,
Her saniyesi alabildiğince dalgındı aşka
Gövdemden akıp giden rüzgarın ayazındayım
Eski ağrı gibi tenime batıyor beyaz uykular
Ben deyim üç
Sen de altı
Çocuklar bırakıyoruz
Mavi gözlü anılara




Anne!
Bu gece hiç söylenme bana
Tüm ışıklarını söndür odamın
Uçurum gözlerimden sabaha kalkacağım