Antalyalı bir Osman Yüksel var, Serdengeçti...
Ali, Osman, Ömerler, Sıddıklar serden geçti!
Bir Necip Fazıl vardı, kolay ekol olmadı!
Abdülhakim Arvasi ırmağı, nerden geçti?


Aslan gibi kükredi: “Hak, Vatan, Millet, Bayrak! ..”
Tabutluklarda şiir yazarak, haykırarak!
Kalem yoktu, kazıyıp, iğneyle pantolona
Şiirini iletti, zincirleri kırarak!..


Her zulme karşı koydu, susmadı o yiğitler!
Silindirler geçeriz, bize vız gelir çitler!
Su kaynaktan fışkırdı, hiçbir engel dinlemez!
Kervan yola koyuldu, havlayadursun itler!


İlim ile imanı birleştirip, yazdılar
Yolsuzluğu, düzeni eleştirip, kızdılar!
Mübarek mi mübarek davayı omuzlayıp
Damarlardan girerek, yüreklere sızdılar!


O/Nur/la o izdeyim: “Allah Var! Bir! ..” diyorum!
Çelikten imanımla küffarı eğiyorum!
Daha nice Onur var; yazar, çizer, usanmaz!
Türklüğümle yüceldim, göklere değiyorum!..


Türklüğümle yüceldim, göklere değiyorum!..


Onur BİLGE