Yağmur vardı dışarıda
Didişiyordu insanlar
Didişiyordu yağmurla
Islanmamak adına
Koşuşurken bir oraya buraya…
+++
Sırılsıklamdım ben oysa
Dışarıda ki insanlardan bile fazla
Her tarafı kapalı olan odam da
Sırılsıklamdım,
Kendime rastladığım da...
+++
Hani neredeyse suyum çıkacak
Kadar yani ıpıslak !
Biliyorum bu hal benim
Mutsuzluğumu binlere katlayacak
Varlığımı sele kaptıracak
Yağmursuz odam sanki sonun da
Bana mezar olacak !...
+++
Yine de iyi dayanıyordum
Ayrılık yağmurlarına
Buna rağmen hala yaşıyordum
Odam da bile sele kapılıyordum
En ölümcül duygularımı
İçimden söküp atmaya çabalıyordum…
+++
Islana kuruya, ıslana kuruya ruhum
İçimde ki sevdaya ait her duygumla
Çekilip sanki nokta kadar olmuştum
En sağanak yağmurlardan fazlaydı
Lakin iç dünyam da ki ona ait yağmurum…
+++
Ve,ben bunu yağan yağmurla birebir
An be an yaşıyordum
Böyle bir yağıştan sonra kendimi
Kaderin kapısı önüne koymuş gibi oluyordum…
+++
Onun sevdası uğruna tüm acılardan
Artık nasibimi fazlasıyla almıştım
Şu sevdalı ve incecik ruhumla
Ruh hacmimden fazla ıslak feryatlara bulanmıştım
Üstelik hala da bulanmaktaydım…
+++
Bu da yetmiyormuş gibi gamlı hayatımı gittikçe
Onun aşkı için her seferin de
İçinmde ki çileli canla birlikte
Ne yazık ki teslim ediyordum zemheriye …
+++
Onunla tanışırken ilk yağmurla var olmuştum
Ama şimdi de onun son yağmurları yüzünden
Kendimi yorgun bir savaşçı gibi tanımlıyorum
Galiba onun aşkı sayesinde,
Ruhumu ıslata ıslata artık yok oluyorum !...
X
/////////////////////
/////////////////////
İSMAİL HAKKI GÜRCANOK
///İST. / ŞİLE / AĞVA///