Gidiyorum huzuru yitik, karanlık bu diyardan
Direniş ruhum direnişsiz kaldı
Beklediğim mavi baharlara karlar yağdı
Sanki buzul çağında, kutuplardayım
Her gün devasa çıklar düşüyor üstümüze...

Ne kadar sevgiye dair güzellikler varsa
Alıp süpürdüler çıkılmaz bataklığın içine
Kardeşi kardeşe, babayı anayı evlada vurdurttular
İhanet, sahtekarlık haddini açtı
Güzel yürekler kahrından Tanrı dağına göç ettiler.

Yağmur, meltem bile küstü bu topraklara
En güzel kuşlar bir daha geri dönmediler
Göller kurudu, denizlerde canlı bırakmadılar
O da yetmedi;
On binlerce yiğitlerimizi şehit eden katillere
Kurucu önder, özgürlük savaşçısı (!) dediler!..
Vatanı karış karış sattılar, devleti soydular
Türk'e hayatı zehir ettiler gardaş!

Töre, adalet, hak kuhuk hak getire
Yediğimiz, içtiğimiz her gıdayı zehir ettiler
Bakın genç yaşta hayata elveda edenlere; kanserden gittiler
Hala uyanamadıysanız eceliniz yakındır
Terörsüz Türkiye (!) diyenlerin gözlerine kızgın mil mi çekildi
Görmüyorlar mı yüz elli bin kişilik siyon ordusu kurdular!

Yeter! Yetti artık!

Ya hep var olacağız, ya da hiç Türk yurdunda
Kalkın ayağa, silkinin ey ehli vatan
"Bğtün Türkler Bir Ordu" demiş Atsız atam!..
" Ne Mutlu Türk'üm Diyene!" demiş Atatürk'üm

Zafer Direniş
...