Şerefsizin şerefini millet taşır...
Aç yatar kimseye belli etmez...
Dağ gibi durur...yıkılmaz kimsenin üstüne...
Elleri hep nasırlı , çatlak....
Fakat namuslu..
Alın terindeki yokluk..
Bir dağ gibi sırtında..
Gece-gündüz çalışır...
Rabbine şükür eder ,
Hırsız şükrü gelir...boynu kravatlı...
Her şeyini helalini alır da gider ,
Hanım der ki...BEY....Allaha şükür....
ŞÜKRÜ de beni bekliyor evin kirası....

ALLAH KERİM.... Üzülme der hanımı ,
Hanım hatırlattın. Kerimede borcumuz var...
Para biter. gözler aşa ekmeğe bakar...
Bir lokma ekmek....olur gönül yarası ,
Borcunu aksatır...namusluymuş , NAMUSSUZ...
Çocuklarının yüzüne bakamaz olur...
Durmadan çocuk yap...utançla yaşayasın....?
Fakirlik yokluk sırtında...boynunda kolye ...
Boynuna taktığın kolye semer olacak...
Kefende. sen hiç cep gördün mü...?
Allah'ın adaleti nerde...
Hadi bana göster diyorlar...
Ağlayanda gülende mezarına çıplak girecek...