SEN SEVGİMDEN SAKINDIN



Nasıl sevmiştim seni zamana sor âna sor
Canımdan çektiğimi kulak ver de câna sor.
Gül ne bilsin yâr seni, sen kendini bana sor,
Bir şehir kadar tuzak bir göz kadar yakındın.
Başkasına çalıydım sen sevgimden sakındın.



İhanet desenini işlerken nakış nakış
Ömrün son baharına zamansız uğradı kış.
Hançerden de betermiş ayrılırken son bakış,
Bir zehir kadar alçak bir yaz kadar yakındın.
Sana Anzer balıydım sen sevgimden sakındın.



Umudun kapısında tül etmekti niyetin
Düştüm ya ocağına kül etmekti niyetin.
Suyu sunabilirdin, zül etmekti niyetin
Bir nehir kadar berrak bir köz kadar yakındın.
Yollarında halıydım sen sevgimden sakındın.



Kara yazgıyı yazan beyaz silgiyle silmiş,
Sevenler sevdiğine kanat açmayı bilmiş.
Kalp göğse sürgülüyken aşktan sürgün edilmiş,
Bir Tahir kadar adak bir az kadar yakındın.
Bin Zühre'nin lâlıydım sen sevgimden sakındın.



Varlığını yoklukla bir tutmak mümkün değil
Hala hatırâmdasın unutmak mümkün değil.
Kendimi yalanlarla avutmak mümkün değil,
Bir zahir kadar berrak bir naz kadar yakındın.
Son papatya falıydım, sen sevgimden sakındın.



Batan güneşle batıp gün doğunca aklanan
Çaresiz bir merâmın siteminde saklanan.
Ağlaması kabüllü, gülmesi yasaklanan,
Bir şair kadar kaçak bir saz kadar yakındın.
Ben mizrabın dalıydım sen sevgimden sakındın.



Gönül kabristanıma tek seni atamadım
Belki dönersin diye göz yumup yatamadım.
Konuştum anlamadın sustum anlatamadım,
Bir şiir kadar uzak bir söz kadar yakındın.
Hep sana sevdalıydım sen sevgimden sakındın.



ELİF KESKİN KARABULUT..../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
Sen bensiz olamazsın Ocak 2001 Saat: 04:00

Kayıp düşler...