Alaca kararsızlık ile, cehennem serinliği arası bir yerde
Çöl vaktiyle, güneşin kalbinden lekesi düştü, gölgemin kenarına

Kendi süzgeçleriyle,
Tek, tek ayıklamaya gelmişler çocukluğumu...

Tam da bugün
içimde kanat çırpan kelebekler ölecek
sakın ağlama...

Düşünceler okunursa tılsım' ı kaçar
derler di de anlamazdım
Her bilinmez kendi karanlığına ip gerer
benim aklım kısa uzanamazdım
Önünde ardında nazar taşları efsunlar
ben sihirlere inanmazdım

Susma susanların dili soğur cümleler donar
derler di de ben konuşamazdım...

Ahhh isyanlarında
bülbülleri iplere dizdiren
zavallı yüreğim
Acılarım etekleklerini yırtmadan
ateşten bir gömlek giydir bana

Yudum, yudum herkesin kendini içip
sarhoş olduğu gün dür bugün

Kalleş hayat
kan rengi çiçeklerini
kucak, kucak sevdirme bana...

İğnenin deliğinden sır gibi dualar akar
Kimler kimlere kendilerini bağışlar
Sağında solunda mezar taşların seni ağırlar
Vurma vuranların kendi canı yanar anıları ağlar

mesutkuntan