Eskiden bu şehirde bir tek sen mi yaşardın?
...
Bir şehri baştan başa sana boyamayı nasıl başardın?
...
...
Babil'in asma bahçeleri'nin
Mısır Piramitleri'nin
Çin Seddi'nin bahsi bile geçmedi
Karun'un esamesi okunmadı
Bugün yine tek mevzu gülüşündü

...
Uçurtmalar tellere takılmıyor
Trenler raydan çıkmıyor
Gemiler denizde boğulmuyordu
Hangi sokağa taşınsa gülüşün
Demir pencereler,
Beton duvarlar çiçekleniyordu
Kalabalıklaşıyordu kimsesiz evler
Evcilleşiyordu yaban güvercinleri
Üşümüyordu güneşin elleri...

Ahmet abi söyledi,
Kanadı kırık kuşlara gülüşünden protezler yapmışlar

Güneşi içince sarhoş olmuştu Bünyamin kirve
Sayıklıyordu
"gülüşün kırmızı şarap tasıdır,
gülüşün körpe bir gül goncasıdır"
...

Başıma gelmiş en lirik kazasın!
Ve reva görülmüş en zarif ceza
Ne büyük şanş senin tutuklun olmak
Siyah gözlerinin hapsinde kalmak

İçime ne baharlar koşuyor çıplak ayaklarıyla
Keman misali başını koyduğunda omzuma
Ve gözlerin
Bir alacaklı gibi gözlerimin kapısına dayandığında

Ben bir tek seni sevmeyi bilirim
Başka da bir meziyetim yok zaten
...
Ellerinde yağmurları severim
Yüzünde dağları
Saçlarında tel tel papatyaları
Dudaklarının kıyısında masmavi denizleri
Gözlerinde Aras'ı, Dicle'yi, Fırat'ı,
Kayısı ağacına tırmanan çocukları...

Ekmeğe acıkır gibi acıkır,
Suya susar gibi susarım sana
Ve Barışı özler gibi özlerim
...
...
Sen!
Kar soğuğunda,
Portakal ekmek yediğim,
Çorapları yırtık,
Ayakkabısı delik mutlu çocukluğumsun
Doğubayazıt'ımsın

Sevgili ruhum!
Pahalı hediyeler alacak param yoktu!
Sana kuş sesleri aldım,
Çocuk gülüşleri,
Papatya kokuları
Renkler aldım, en sevdiklerinden
Müsaitsen sana iyi geleceğim


06.06.2025


S.U.


Serkan Uçar