Gönlünün arzusuna göre iş yapma ki, sırtına pişmanlık yükü yüklenmeyesin. ferideddin attar

Web Zaman Damgası



"KAYBETTİKÇE SEVDİM BEN SENİ DAHA DERİNDEN" isimli şiir 30.4.2025 13:47:27 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında
Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir.
Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.


Şiiri Görmek İçin Tıklayın

KAYBETTİKÇE SEVDİM BEN SENİ DAHA DERİNDEN
30.4.2025 10:47:00
KAYBETTİKÇE SEVDİM BEN SENİ DAHA DERİNDEN

Kaybettikçe sevdim.
Yüreğimden sökemedim seni.
Gözlerimde kalan bir eski resim gibi.
Her adımda daha da ağırlaştı özlemin.
Kaybettikçe sevdim seni.

Yüreğimin hangi kışına denk geldi gidişin.
Sonra bende vazgeçtim hayallerimden.
Geceden sabaha tutundum sensizliğe.
Sana her seslenişimde
Kendimden soydum bir parça daha.

Düşlerimden vaz geçtim caddelerde.
Sonsuz bir boşluk sardı yüreğimi.
Seni ararken kaybettim kendimi.
Sonsuz bir sevda'da boğuldum belki.

Kelimelerim çığlık çığlığa,
Duvarlarda yankısı dönerken,
Adını her haykırışım da.
Adın batsın Adın.
Bu kalp seninle yanmayı da bilirdi.
Vazgeçmeyi de.

Kaybettikçe sevdim ben seni daha derinden.!
Yüreğimden sökemedim ey yar.
Suretin gözlerime düştükçe,
Hatıralar delik deşik,
Eski trenlerin düdük sesleriydi isyanlı haykırışlara eşlik melodiler.
senden geriye kalan sadece gizli gizli bakışlarımdı.
Sonra hatırlattın bana,
kim olduğumu.
Sessizlikte derinliklerde bir HİÇ'TİM senin gözünde.!

Her adımda daha da ağırlaştı özlemim.
Taşıyamaz oldum seni bu titrek kalbimde.
Hangi limana vurur bu yalnız gemim.
Sana çıkan hiçbir yol kalmadı artık elimde.
Kaybettikçe sevdim ben seni.

Nefes gibiydin gittikçe bir eksildin, bir yükseldin bende.
Öyle bir düştün ki en karanlık mevsimime.
Gizli bir düğüm gibi çözüldüm seninle.

Yüreğimin hangi yazına denk geldi gidişinde
Kışımı yaza çevirdin,
Sıcak ellerimle dokundukça yüreğime acı benimleydi.
Her yeni baharda solan bir yaprak misali.
Senden kalanların ağırlığı düğümledi hep boğazımda.
Dilim lâl konuşamıyordum aşk'a.

Vazgeçmek kolay değil'di inan ne hayal'den, nede
seninle kurdum zincirli düşlerimden.
kopamam senden,
Ama uzaklaştıkça büyüyen bir uçurum gibisin.
Duymuyorsun artık sesimi,
o boşlukta sustum susturdun .!

Kaybettikçe sevdim ben seni
O karanlık altında kayan, kaybolan bir yıldız gibi.
Rüzgar olup savruldum ahh, içimdeki o deli çocuk, güneşe aşık olmuştu.
Güneşi tutabilir misiniz hiç. ? Tutamadım işte,
O kadar imkansızdın.
O kadar uzaktın ki,
karanlık gökyüzü gibiyim sensiz şimdilerde.
Sevmek bir tür uyku gibi.
Belki de hiç uyanamamakta vardı bu uykudan..!

Emel A*okan
30.04.2025
10:17
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL