Medet ey sırların şahı,
Bu devran nasıl sürecek?
Gönlüm yorgun, gözler nemli,
Hasret beni tüketecek.

Bülbül güle meftun olmuş,
Pervaneler gibi dönmüş.
Yine hasret bize düşmüş,
Ömrüm böyle tükenecek.

Ne diyeyim, uçar mı ki?
Engelleri aşar mı ki?
Benim gibi şaşkın mı ki?
Hasretini tüketecek?

Benim gibi olur mu ki?
Böylesine yorgun mu ki?
Bu hayata dargın mı ki?
Ömrü hüzne tükenecek.

Rüzgâr gibi savruldum ben,
Yollarında kavruldum ben.
Gözyaşlarım hiç dinmedi,
Ömrüm böyle tükenecek.

Gündüz gider, gece gelir,
Yolumuz ona yönelir.
Allah'tandır umudumuz,
Düşen elbet tükenecek.

Nasıl dayanır bu gönül,
Hasretinle kavrulurken?
Beklemekten yorulmaz mı,
Ömrüm sana tükenecek.

Bu nasıl bir yangın böyle,
Sönmez, dinmez, bitmez hâlâ.
Her dua bir yol açarken,
Hasret beni tüketecek.

Ay suskun, yıldızlar mahzun,
Gece kara, dertler gizli.
Yoluna serilmiş ömrüm,
Sensiz dünya tükenecek.

Şimdi söyle, var mı çare?
Bu can böyle yanar mı ki?
Gözlerimde umut soldu,
Hasret beni tüketecek

27/03/2025
mesakin