İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. somerset maugham

Web Zaman Damgası



"Yolunu Kaybedenlerin Koşusu" isimli şiir 29.11.2024 00:00:35 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında
Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir.
Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.


Şiiri Görmek İçin Tıklayın

Yolunu Kaybedenlerin Koşusu
29.11.2024 00:00:35
NOT: Benden Bir kaç yaş büyük olan ama çocukluğumuzun birlikte Geçtiği Halamın Oğlu Mustafa Kekeç'in bugün kalp krizi ile bu fani alemdeki son nefesini vermesinin ardından yazılan bir şiirdir bu...

Bir yolda kaybolmak nedir bilir misin,
Rüzgârın yönsüzlüğüyle savrulmak,
Yürek çırpınır, akıllar sessizleşir,
Gözlerin gölgede kaybolan ışıklar bulur...

Zaman bir diken gibi kanatırken teni,
Daha hızlı koşmak gelir.
Sanki yavaşlamak ölümün adı,
Sanki durmak ölümün soğuk eli...

Ah, insanoğlu,
İroniyle büyümüş çoğu hayat;
Kaybolduğunu bilmez,
Bilir de unutur,
Bir gölgenin ardına sığınır...

Hangi tepeden baksan aynı manzara,
Dönen yollar, çapraşık rüyalar,
Ama o hızlanır,
Adımları yayarak,
Bir yıldız daha kayar gökyüzünden...

Rollo May fısıldar kulağımıza,
"Yolunu kaybettiğinde koşmak,
İnsanlığın alışkanlığıdır."
Sözlerin yankısı, bir rüzgarın sesi gibi...

Düşünceler kurulurken hayalden hayale,
Bir labirentin içinde saklanan çocuk gibi;
Kaç kere düşer insan,
Kaç kere kalkar bilmeden.
Yine de hızlanır adımlar,
Hızlı bir şekilde, bulursa huzur sanır.

Ama gerçek öyle değil,
Koşmak seni getirmez limana,
Bir ağaç gölgesinde durmadan,
Kendine bakmadan, gökyüzünü koklamadan...

Gün gelir,
Kayboluşu kutlar insan.
Çünkü bilir,
Her kayboluş, yeni bir tanenin bozulması,
Dur ve bak, o sessiz aynaya,
Belki cevabın, durmuş adımlardadır...

Bahadır Hataylı/28.11.2024/Sancaktepe/İST


Bir Mustafa Kekeç Şiiri...
Gidiyorum
Çınaraltında hüzünlü duyguyum
İçtim tek şekerli çayımı
Boşaldı gözlerimden kahpe düşünceler
Bir tek şarap parasıyla
Gidiyorum...
Başımda bulutlar geçtim sahafçılardan
Nasibini aldı gözlerim kültürlerden
Avni Dedemin uzamış tül sakalından
Doldurdum yüreğime şiirleri
Gidiyorum...
Avundum çingene kızın dudaklarında
Bakışlarını katık yaptım şarabımda
Oyuncağını kaybetmiş çocuk kaygısında
Dostluklar yitirdim İstanbul’da
Gidiyorum...
Peşime takıldı sur şarapçısı dostlarım
Zaten onlarsız yapamazdım, ağlardım
İçimdeki neşeyi hüzünlerine adadım
Gidiyorum
Şiirlerimi sakalıma bağladım...
Mustafa Kekeç Rahmet diliyorum mekanı cennet olsun...
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL