[ italik ]

Düşünce gözünden, emsalsiz baha
Zapt olmaz cin atı kalkınca şaha
Sahranın içinde kurulsa vaha
Çevirdim yüzümü, dönmem bir daha

Niyete bakınca kahve falında
Dikeni ararsın gülün dalında
Asılsız bir leke varken alında
Çevirdim yüzümü, dönmem bir daha

Kara çalı susuzluktan kurur mu?
Kırık dalda yeşil yaprak durur mu?
Cellat olsa dinlemeden vurur mu?
Çevirdim yüzümü, dönmem bir daha

Bir kere yerinden oynadı taşlar
Gönüller kırıldı, gerildi kaşlar
Nedamet içinde eğilse başlar
Çevirdim yüzümü, dönmem bir daha

Alibaba, sen kendin sar yarayı
Dost dediğin çoktan açmış arayı
Yerle yeksan oldu gönül sarayı
Çevirdim yüzümü, dönmem bir daha


DOST KATKISI..,................. Teşekkürlerimle



Hasretim yüzüne hilal kaşına
Nemlenmiş gözünde duran yaşına
Attın beni Kaf Dağının başına
Çevirdim yüzümü, dönmem bir daha

Sen benim ömrümün çiğdem sarısı
Sen ki kovanımın anaç arısı
Diyordum elmamın öbür yarısı
Çevirdim yüzümü, dönmem bir daha...................Suat ZOBU

Dost sanırsın sırt dönende hançeri,
Acımadan vurur kalpten içeri.
Sanırdım ki yok onun vazgeçeri.
Çevirdim yüzümü, dönmem bir daha...................................neneh.


Baha: değer, kıymet
Cin atı (cin atına binmek): bir anda sinirlenmek, öfkelenmek. (Orta Anadolu'ya has bir terim)
Nedamet: pişmanlık
[ /italik ]