A DOSTLAR / A CANLAR

Bir acayiplik var gönlümde
Kimi zaman asileşiyor ve
Rüzgâra kapılmış,
Tutunacak dal ararmışçasına;
Savruluyor umulmadık yerlere...
Gönül gider de göz durur mu?
Bir noktaya bakıyormuşçasına
Donuk bırakarak cismini;
Koşuyor peşi sıra…
Gönle gücü yetmeyenin göze güç yeter mi?
Uzaklara gitme gel dermişçesine,
Silkinsem de nafile;
Sanırsın, peşi sıra kovalıyor kafile...
Gitsinler gitmesine de içimde bir sızı;
Emekli olduğumu unutur masraf yaparsa,
Aç kalır öderim ama
Enflasyon cambazını azdırmaktan…
Malum haylaz gönül,
Sığınmacıya filan imrenerek,
Haddin aşıp efelenir;
Ecdadım mirası memleketim,
Ben Türküm, bunlar kim derse;
Vay başa gelene…
Yetmişe merdiven dayamışken
Seyreyle serüveni…
Aman ha canlar!
Özünüze dönüp;
Andımızı falan okur,
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE gibi
IRKÇI söylemlerle haddinizi aşmayın,
Türk olmayın da kim olursanız olun,
Aksi halde;
Ey! Biz fanileri bu âleme salıp seyre dalan,
Hıfz edilmezken arı namuslu, dürüst olan,
Elinde Kur'an, dilinde yalan olana hela mı talan;
Diye haykırsanız da nafile…
Hıfzı KARACA gibi çileyle dolar file…
(T. C. Kültür Bakanlığı Halk ve Kalem Şairi)