14.10.2025 22:54:05
[ italik ]Gözlerin; cana cefa, sözlerin yara
Hayal meyal arası münhal gibisin
Düşürdün yüreğimi, ateşten dara
Her daim bu cana, sen bal gibisin
Çöl sıcağını geçer vuslatsız aşklar
Ha küllendi dedikçe, yakışı başlar
İçten buz dağı gibi közüyle haşlar
Desem bile yanakta sen al gibisin
Özlemin; bir sel gibi ağdıkça ağar
Her zerresi sineme, çığ olur yağar
Şu sineme indikçe, nefesim boğar
Yine de güç aldığım bir dal gibisin
Viran ettiğin; bağın sümbülü, idin
Ben o bağın şakıyan bülbülü idim
Aşk'a duçar sinemin, tek gülü idin
Şimdi ise yandıran, sen çöl gibisin ..
H.C.ÖRS, Ankara - 11/2018 (Arşiv - 217)
