Hiranın Kucağında O

Hiranın kucağında o
O benim güneşim

Hira nurdur
Hira surdur...
Hiranın kucağında o nur

O benim güneşim
Hira’nın kucağında hep o
Gül yüzlü efendim
Anne mezarını baba mezarını
Göre göre büyüdü
Büyüdü bir güzel bir güzel gül çocukluğu
Büyüsün bende sevgisi Hira gibi gönlüm

Hira’nın kucağında hep o
Ağlamasın sevgisi sende aman gönlüm

O benim güneşim
Bir güzel bir güzel gül
Tefekküre dalışı
Hiranın kucağında o
Semanın dudağından üflenmiş o Hira bir sur
Gönlüm şu Kur'an dirilten nur

O benim efendim
Hira’nın Kucağında hep o
Bir elime ayı
Bir elime güneşi
Verseniz dönmem yolumdan dedi
Bir dava emanet etti bize
Aşkı pek güzel bir güzel gül ey gönlüm

Hira’nın Kucağında hep o
"Hüzün yılları" bu yaşanır mı onsuz...
Onun ümmetiyiz gül ümmetiz
Onun için yaratıldı bu saray
Bu saray bir güzel bir güzel gül

"Hüzün yılları" bu yaşanır mı onsuz...
Boynu büküldü ümmetinin...
Veysel karani bir güzel bir güzel gül

Mazlumu korudu ,yetimi sevdi
Onun bir yolu var sevgi yolu
Sevgi yolu en güzel en güzel gül

Uhut’ta kırıldı dişi
Yoluna diken döküldü
Yüreğim yan yan bir güzel gül ol

O benim güneşim
O el –emin,o dürr-i yekta
Mezarı Medine’de gül kokulu bir toprakta
Şimdi toprak bir güzel bir güzel gül
Ona hasret var her bahar açan yaprakta

O aşk peygamberi
O gül rasul
Sevgisi evrene yayılmış
Evren bir güzel bir güzel gül şimdi

Veysel karani bir güzel bir güzel gül
Adını an ki, dilim
Bir dua pınarı dilim
Bir güzel bir güzel gül dilim
Seni öpeyim gel dilim

O benim güneşim
İnsanlığı boğmuştu karanlık fikirler
Ağlayan insanlık onunla güldü
Sevgisi dirilten nur gönlüm.
Ne karanlıktı geceler
O gül rasul
O başımızın tacı
O kalplerin ilacı
Gül kokusu bir dem gelse
Yürünür ateşler üstüne
Adı Ahmet adı Mahmut gül hasretindeyiz

Gül hasret bir güzel bir güzel gül bende
Veysel karani bir güzel bir güzel gül

O benim güneşim
O gül kokulu
Aşık oldu ona Veysel Karani
Veysel Karani buldu ab-ı hayatı
Veysel karani bir güzel bir güzel gül
Asrın çöllerinde veysel gönlüm şimdi
Acı vermez ölüm şimdi