Yükü ağır, telaşı çoktu
Yılların yorgunluğu benzi soluktu
İnce çizgiler göz kenarlarında
Hafif gamzesi belirirdi
tebessüm edince yanaklarında
Dudakları sevgisizlikten kuru
Elleri kanı çekilmişcesine sarıydı
Bakışlarından hüzün akıyordu
Bulunduğu kimsesiz nolu adreste
Adı Kadın soy ismi ise Anneydi

Yaş kırk birikmişlik var
Geçmişe dair yaşanmışlık eder dünyasını ona dar
Hiç kimse olmamış sinesindeki
boşluğuna sadakatli bir Yar
İhanetleri başına taç şiddeti evine çeyiz sermiş
Üstelik birkaçta çocuğu var

Bunca hengamenin içinde sende kimdin
Sol yanına vura vura giren davetsiz misafir
Çalma gönül kapısını
Birde bunca telaşın arasında aşk mı?
Hoplatma tek nefeslik kalbini
Yüreğini birde yabancı adam sen
sen Yakma

Bakma dış güzelliğine kadının
İnce bir tebessüm etsen yıkılacak
Bikaç çocuğu için etten duvar kemikten sutunlar dikmiş
Hali takati olmasada ev denen hücresine
Kendini heba etmiş
Ama girsen içeriden enkaz..!

Bir kaç tatlı söze inanabilir
Sevgiye açtı
Belkide hiç sevilmemişti
Yada sevilmek ney idi bilmiyordu
Yada sevilmeyi böyle zannediyordu
Hep bir eksikti hiç tamam olmamıştı
Öylede yaşamış ölmemişti

Uzak dur yabancı!
O kendi dünyasında böyle yaşadı
Bırak toplama aklını bulandırma
Gökyüzünün güzelliğini ona sunma
Yıldızları saçlarına taç yapma
Bilmediği Gülleri yollama
Pencere kenarı çiçekleri var onun saksında mor menekşe
Seni seviyorum seni sevebilirim
sakın deme
Çünkü kadın çok çekti
Bir hayatı çocukları uğruna mahkum etti
Tüm inançlarını bir erkekte bir adamda kaybetti
Hepsi aynı olur korkusu ile KADIN
Kadın olmayı unuttu!
Anne olmayı seçti!
UZAK dur!
Kadın hüzün kokuyor
Kadın yorgun
Kadın yaralı
Kadın kimsesiz
Kadın acıyor
acıdığı yerden kanıyor!
......................
Ama KADIN ayakta
Kadın dik
Kadın onurlu
Kadın gururlu
Çünkü kadın ANNE..