2.3.2020 20:30:11
Bir baykuş sesiyle başlıyordu o
Mahzun, fukara kır geceleri.
Git gide sönerken gün ışıkları
Bilseniz ne kara kır geceleri...
Asırlık ağacın namlı heybeti,
Yüreklere düşer anın kasveti.
Dağların görünen dev silueti
Düşürür hep dara kır geceleri.
Bir yarasa uçar yalayıp yüzü,
Gözlerim kararır arar gündüzü.
Kışları başkadır, başkadır yazı
Ne deyim bahara kır geceleri?
Uzandım, göklerde yürür gibiyim.
Düşlerde umuda varır gibiyim.
Kırk yıl öncesinde durur gibiyim
Kadem bastı sırra kır geceleri.
Erir de dağların karları erir,
Koyaklardan geçer vadiye vurur.
Gönlümü kaplarken gamlı bir sürur
Haber verin yâra kır geceleri.
İşte geldik işte gideriz aha,
Kitaptan okundu bir sayfa daha.
Çıkar mıyım bilmem yarın sabaha
“Kim öle, kim dura” kır geceleri?
Şubat/2020/Konya
