Kendimi attım bir kulübeye.....

Kulübenin yanı başında alevli ateşte yanan odun parçacıkları.......

Elime aldığım sıcacık çay içimi ısıtıyor sanki......

Huzurun verdiği yorgunluk ne güzel geldi şimdi......

Gecenin sessizliği cırcır böceklerinin hoş bir gürültüsüyle kulaklarımda melodi gibi hissettiriyor........

Bir kaçıştı bu belkide sessizliğe.....

Karmaşadan yalanlardan samimi olmayan insanlardan.....

Böylesi daha iyi yanlızlık mesela.......

Huzur var dingillik var kendini sevmeye vaktin var......

Gece soğuk ama olsun üşümüyorum ki.....

Sadece ılık bir rüzgar esiyor içimde......

Zamanı nede çabuk tükettik daha yapacak bir çok şey vardı hâlbuki.....

Mesela ekmeği tuza bandırıp yemek var acıyla......

Gecenin bir yarısı sokaklarda özgürce kadın başıma koşasım var....

Bütün çocukları bu dünyadan kurtarasım var....

Ateş yanıyor kor bir halde hâlâ....

Isıtmıyor içimi buz kesmiş soğuğun alevinde....

Soğuk çöktü karanlığın derin içtenliği ile hem içime hem dışıma.....

Yorgun kapanıyor göz kapaklarım bir güne daha uyanmak istemezcesine......

Aynur ipek...