SEVGİMİ BİLE BİLE

Sevgimi bile bile benimle ağlayarak
Yaşlar dökerek gitti bir gün pişman olacak,
Ellerini uzattı acıyla sızlayarak
Beni yakarak gitti bir gün pişman olacak,

O gitti izi kaldı bir de mahzun bakışı
Bakan gözden girerek kalbe ilık akışı
Sanki suçluyum da ben içten içe yıkışı
Gönül yıkarak gitti bir gün pişman olacak.

Şöyle maziye baktım acı, keder var dün de
Seviyor zannederek yâr da yemişim künde
Düşümde yitik izler boş sayfa kaldı dünde
Sevgi takarak gitti bir gün pişman olacak.

Her sözün güzelliği karşılıklı olmalı
Gönüllere muhabbet tatlı sözle dolmalı
Sevgi yoksa sözlerde söyleyenler solmalı
Boyun bükerek gitti bir gün pişman olacak

Seviyorum dostlarım. ben sevda arsızıyım
Seven bakarak gitti bir gün pişman olacak.

İSMAİLOĞLU mahsun hesaplar bitmez dünde
Son ağıdı ağladı onun gitiğin günde
Bir baktı eli bomboş gözler gidilen yönde
Elde akarak gitti bir gün pişman olacak.
---- 02.10.1962 – İslahiye

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul.