Dokun da ağlayayım; ayıpsa bana ayıp.
Gözyaşı utancıma, bırak, talip olayım.
Hüznümü anlatayım dertleri bir bir sayıp.
Omzuna yaslanarak bir huzurluk kalayım.
Dokun da ağlayayım; ayıpsa bana ayıp.

Yorgun bir ok gibiyim, aşk yayında gerilmiş.
Atılmak istiyorum gurbetten de uzağa.
Ben de bir candım oysa duygularla örülmüş;
Serçe kalbime kıyıp düşürdüler tuzağa.
Yorgun bir ok gibiyim, aşk yayında gerilmiş.

Üzülme deme bana; üzülmek istiyorum.
Kurban ettim geceyi, sabaha gömeceğim.
Dağlar üstüme çöksün; ezilmek istiyorum.
Acımı son damlaya iştahla emeceğim.
Üzülme deme bana; üzülmek istiyorum.

Tesellisiz, öylece, tek bir cümle kurmadan,
Sadece dinle lütfen; bakışların da sussun.
Gönül kapımı kırıp, suçum neydi sormadan,
Gam çekmem, cellâtlarım şafak vaktinde assın,
Tesellisiz, öylece, tek bir cümle kurmadan.

Sinemde bir hançer var; çıkarma orda kalsın.
Benliğimi kaplasın tütsüsü efsunların.
Zehrini akıtarak damarlarım boşalsın,
Emsalsiz nişanesi o en mesut anların.
Sinemde bir hançer var; çıkarma orda kalsın.

Mücella Pakdemir