Gezinirken dün Kurtuluş Parkında
Rastladım bir çiçek gözlü madama
Tükenmeden şu feleğin çarkında
Arzı sual ettim kardan madama


Durduğu yer bir masanın üstüdür
İleriden sandım âdem büstüdür
Bunca reva acep kimin kastıdır
Bacak yokken kolları da budama


Etkilenip üstündeki fraktan
Önce birkaç sual ettim meraktan
Yakından mı gelmiş yoksa ıraktan
Aşinamı bihaber mi modama


Doğrulurken oturduğu masadan
Nezaketi hoştu onca nisadan
Tipi minyon boyu azcık kısadan
Davet etsem gelir miydi odama

“Korkuyorum” dedi düşüp ölmekten
Et kemiğe bürünüp de gelmekten
Çevrilen pis dolapları bilmekten
Dönüvermek haz alan bir cudama


İçinizde korku dağlar aşmışken
Her rezillik paçalardan taşmışken
Bu KARDANcık aklım bile şaşmışken
Hayran kaldım şu sizde ki çıdama
27.12.2018




Mehmet Ali ÇAĞLAR
(Çağlar ABDAL)
Ankara / 2019