Lisan-ı Hal

Şimdi sırtını dayamışken duvara Taştan daha da katı ve buz kesilmişse yüreğin
Birikmişliklerin varsa da
Anlayacak kimsen yoksa
Kırkyama hırkaya sığınan
Bir meczuptan daha da meczupsan, Yalnızsan
Ve dahası sen
Hep Rabbini arzuluyorsan
Ey kırılmış insan
Kapat gözlerini o zaman





Yürekler dağlanmış
Yürekler parçalanmış
Yürekler paylanmışsa
Her parça bir tarafa savrulup Kahırdan çürümeye bırakılmışsa
Çürüyen yüreklerin zerre kadar değeri olmamışsa
Bir zerrecik peygamber ahlakından
Nasip alınamamış
Dualar dillerden kalbe bir yol bulup varamamışsa
Ve dahası sen
Hep Rabbini arzuluyorsan
Ey kırılmış insan
Kapat gözlerini o zaman






Geceler sabah olmak bilmemişse Gerçek sandığın her şey sadece birer düşse
Ekilen tohumlar filize dönememiş Pervane yusufçuklar ışığa erememişse
Susuzluktan çatlayan dudaklara
Bir avuç su veren eller kırılmış
Yardıma uçan Ebabil kuşları
Bir bir vurulmuşsa
Ve dahası sen
Hep Rabbini arzuluyorsan
Ey kırılmış insan
Kapat gözlerini o zaman






Bir kör kuytuda
Ölümcül bir uykuda
Görülen kabuslar hayırlara yorulmuşsa
Sinenler sinmiş, gidenler gitmiş
Geride kalanların boyunlarına İfritten yaftalar vurulmuşsa
Dillerinin hükmü ellerine geçmemişse
Dibinde solan güllere
yardımın erişmemişse
Ve dahası
Sen hep Rabbini arzuluyorsan
Ey kırılmış insan
Kapat gözlerini o zaman

Cemile ülkü