Helezonlar çiziyor, ruhumdaki dalgalar
Gönlümün kıyıları, paslanmadan gelmedin
Seni, sensiz sevmeler, limitini doldurdu
Yürek denen deli tay, uslanmadan gelmedin

Duy sesim, duy diyerek, paralanıp durdumda
Her günün indisine, saatleri kurdumda
Ben ki; kahbe feleği, bu uğurda vurdumda
Bitip, kendi kendinde, yaşlanmadan gelmedin

Aşk şiire bahane, sevda; yalan öyle mi?
Sahi, ne idi adın, Mecnun musun, Leyla mı?
Sanırım sona erdi, çöl de gezme eylemi
Acılarla doyarak, beslenmeden gelmedin

Kendinden gayrısına; yaren ettin, yar ettin
Elame, seyri sıla, kendine diyar ettin
Hasret denen zalimi, layıkıyla var ettin
Ve dibine uzanıp, yaslanmadan gelmedin

Yaz dedin, bahar dedin, uyudun ya! kışları
Yolunu gözlenmekten, dondurdun bakışları
Sustu gönül kuşları, sustu, şen alkışları
Duygularım sömürüp, hislenmeden gelmedin

Aliye Uyanık/BOZOK KIZI
26.05.2019 Çanakkale /Geyikli