YORGUN GÖZLERİM
Beklemekten yorgun düşen gözlerim,
Alevden bir kandil gibi asılıyor duvarda,
Gecenin karanlığında tanrının göz bebekleri gibi
Bakıyor ve
Azdırıyor yüreğimdeki sızıların ateşini.
Saçlarımın biraz daha beyazlığını hissediyorum,
Kıskaca dönüyor göz kapaklarım.
Sabır sabır diyerek atıyor zamanın saniyeleri,
Dayan dayanabilirsen!

Mutluluğun resmini hayal ederken,
Bir ömür taşıyor gözbebeklerim.
Ne açlık, ne korku, ne haksızlık yormadı beni
Gözlerimin ağırlığı kadar.
Seni rüyamda görmedim diye,
Uykuya bile küstüğüm gecelerim oldu.

Ne kadar saftı bu gözlerim, her şeye kandı,
İhaneti, vefasızlığı görünce kanlandı.
Bakarken, yürekten bakmadı.
Sonra beni ağlattı.
Sevdamız mavi bir gecede başlamıştı.
Sonra ne oldu da
Umutlarımı çalıp gittin sormadan.
Gözlerim,
Kapkara bir çivi gibi çakılıp kaldı,
Kör olmadan!..
Yusuf Yılmaz