y/aralamadan...
28.4.2019 02:26:37
[ italik ][ikiyanayasla]
geceden
sıcak çölden
ve ömrümün ateşinden
ki dönüşü olmayan bir yoldan
yürüdüm inanarak
serap olsa da bakışların ardımdan
katlettiğin onca güzel duygudan
artakalan külleriyim bu yangınından
hepten saldın çelik mavi gözlerini
sen bıçak ol
yüreğimi yaralamadan
kes bu acıyı bu yaradan
hileli bir aşk oyununda gül susar
kan kusar yokluğundan
şiir’de söz pusuda
bakar bozuk pusuladan
geceden, ıssız çölden
ve ateşten artakalan yıllardan
ak kumdan hışırtısıyla yürüyen
bir akrepti geriye kalan zaman
bir kum tanesinin bile
canı yanıyorsa durmadan
acılar sonsuza dek yürür
uyanır ölümün uykusundan
gün olur
taş kesilir dilin
dokunurken şimdi elin
sen bıçak ol
yüreğime saplanmadan
kes bu acıyı bu yaradan
kurtar kendini bu kum fırtınasından...
