Bana gönül koymuşsun cevap veremedim.
Evet diyemedim, mesafe koydum Abuzer Aga.
İnan senin kahrını ben çekemem aga!

Bencileyin garip kalmış, hadi dedik.
Bağrımıza bastık, yaranı sardık.
Dost, ahbap, çavuş olduk.
Hata yapan her kula
Böyle ana avratta düz gidilmez be aga!

Geçen, yaylada karga avlamış,
Salamura basmış, keklik diye ikram etmişsin.
Sormaya çekindim; sahi bana dahi ikram ettiğin
Keklik değil de leş kargası mıydı aga?

Seninle kasaba gitmek faciaymış aga!
Kuşbaşıyı seçerken yerin dibine girdim.
Sen kendini bilmesin; fil doyar, sen doymazsın.
Kasap köftesini seçmek,
Beğenmediklerini geri vermek,
Kuşbaşıyı bırakıp kıymanın tadına bakmak,
Elde somun çimdik çimdik çiğ ete banmak
Şaka gibisin aga!

Şimşir kaşık cepte, kehribar tesbih bilekte.
Evin yolunu bilmez, düşecek kapı ararsın.
İnan bizim sarmandaki onur, sende sizlere ömür.

Yolda sümkürüp gezersin.
Eşrafın yüzünü gözünü berelersin.
Ben seni nasıl tarif edeyim aga!
Kıyametin alametifarikası hükmündesin.

Ben seninle yola çıkmam; bir dilim ekmek ne ki!
Sen onu dahi bulunca yolda, üfleyip mideye indirirsin.
Şalvarını bağlar, heybe niyetine öteberi tıkarsın.


Yaş olmuş elli akıl uçmuş belli.
Girdiğin yalağın suyunu içmekte neyin nesiydi aga!

Ben senin kahrını çekemem aga!
Karın neden yabana kaçmış inan şimdi anladım.
Düğünlerde içip sızmak, ulu orta su dökmek,
Tanımadığın insanların meclislerinde ünlemek
Senin kafa uçmuş be aga!

Her adımda yellenir ağız bir karış geğirir
Düşen dondurmanı asfalttan kazıyıp yersin.
İnan bilemedim sen ne biçim bir şeysin!

Ben seninle yola çıkmam; yolda kalmaya razıyım.
Seninle bir yere varamam; beni yaşatmaz
Köyden kaçırıp şehre gömersin aga.

Abuzer Aga bu şiir sanadır.
Emmizade Gavvas Agadan
Bir mübarek hatıradır.
Bilirim okursun
Okuyunca da bu devamsız hödük kim dersin.
Bende gönül rahatlığıyla dökerim içimi sayfalara.

Ben senin kahrını çekemem aga!
Henüz marifetlerinin
Yüzde birini dahi dökmedim ortaya
Aga! Gönül koyma bana.
Aga! Kardeşim deme bana
Aga! Sen beni gömersin aya.