Yine arsız bir gece
Ve mutfak penceremde
Dolunay ışığı aldanışlarım
İlla canı sıkılacak ve eskiyecek sularım
Günahını alacağım yine
suçu olmayan bir rüyamın



Yine uyandım bir sabaha ölüm uykularımdan
Tavanda çeyrek asırlık lambam
Kafamda köhnemiş fikirler
Dudağımda anlamını çoktan yitirmiş zikirler
Yine her şey sıradan



Belki Birkaç sayfa roman okurum "Tutunamayanlar"
Belki de " fareler ve insanlar"
Olmazsa "kuyruklu yıldız altında izdivaç"
Ya da bir roman yazarım
" İnsan görünce kaç"



Belki bu gün biraz da sahilde yürümeli
yine vakitsiz açmış olsa kum çiçekleri
Kaygısızca bıraksam bu bedeni kumlara
Ben kumlara karışsam kumlar da bana
Görmeden hiç kimseyi,ya da hiç kimse beni



Kaygısızca gitmeli iskelenin en ucuna
Kanatlarım var ruhumda düşmem dalgalara
Sonra mavi umutlarımı bir oltaya takarım
güler yüzlü ,sevimli yunuslara atarım
Yusuf gibi bir sahile çıkarırlar nasılsa



Belki küçük ve sevimli bir balıkçı sandalı
Kumlarda dalgaların döve döve yorduğu
Ürkek bir ağaç dalı
Dahası dertleşmeye bir yürek bulurum
Midye kabukları,çakıl taşları
Doldururum eteğime,yükümü unuturum



Bir parça baharı getirmeli, evime
Erken açan sabırsız bahar çiçeklerinden
Çuhalar,sıklamenler ve sümbüllerden
çiğdemlerden,vefasız hercai menekşelerden
Bir demet yapmalı mı koparıp zikirlerinden



Belki de bir türkü dinlemeli
"Bir fırtına tuttu bizi"
"Sen benden gittin gideli"
Ya da
"Takvimlerden haberin yok
Geçiyor yıllar
Kimimiz yorgun,kimimiz vurgun
Kimi isyankâr"
Alıp götüren bir ezgi
Sonra da oturup ağlamalı
Sebepsiz ya da sebepli


Cemile Ülkü