Huzur arıyorum, cebimde param!
Parayla huzuru, alırım sandım…
Düzelmedi hiç şu, düzenle aram;
“Para var, huzur var” sözüne kandım!

Meğer gerçek hiçte öyle değilmiş…
İnsan para için, boşa eğilmiş!
Nice zengin gördüm, aklı dağılmış!
Ben hep böylesinin, narına yandım…

Allah’la kandırdı, milleti biri…
Dünyaya uzandı, gurur ve kibri!
Kalmadı ülkemde, sözünün eri;
Gaflet uykusundan, ancak uyandım!

Yurdumun huzuru, o kadar çoktu!
“Ötekiler” diye, hiç kimse yoktu…
Bilmem ki ülkeme, kim fitne soktu?
Münafık şerrinden, bıktım, usandım…

Huzur arıyorken, dünyada insan;
Olduk ya bir sözle, hep yerle yeksan!
Dünyaya hükmeder, dört aklı noksan;
Gözlerim uzakta, geçmişi andım…

Huzurun ilacı, önce güler yüz…
Haramı, helale, karıştırma, süz!
Eğrilip, büğrülme, ol da hep dümdüz!
Sonra hiç deme ki, ben hep aldandım…

Karaman-2019/03

Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Huzur HAK ve vicdan sesine uymaktır
Kendinden zayıfı başa koymaktır
Sevgi sofrasından, içip doymaktır
Ejder meyve ak çay yalan inandım................................................................_Abdulkadir Yıldız_