Her yatacağım zaman kapandığında lamba,
Devamlı gelip aşkla sevgiyle sordun beni,
Olmuştun yüreğimde aynı saatli bomba,
Bütün gecelerime aşkınla kurdun beni.

Hasret körük çektikçe yanmayan ocağına,
Yüreğim esir düşer o eski sıcağına,
Ama hasretin kalır kalbin her bucağına,
Merhamete gelmeyip, kavurup durdun beni.

Alev sarar her yanı, kaynar gönül pınarım,
Sonsuz bir aşk gölünün kazanında yanarım,
Ne tarafına yüzsem sendin sahil kenarım,
Kurtulmaya çalışsam, kıyına vurdun beni.

Kıyına vurduğumda bakmadın nedir halim,
Boyun büküp eğildim bitmedi onca talim,
İnan ki Kerem bile olamazdı emsalim,
Kıvılcımın değmeden ateşe kardın beni.

Yalvardıkça ekşittin ay gibi suratını,
Delemedim kalbinin zardan ince katını,
Aşamadım araya gerdiğin sıratını,
Taşınmaz bir azabın yüküne sardın beni.

Bildiğin halde nasıl bir sevgiyle büyürdün,
Yalvarıp yaklaştıkça daha uzağa sürdün,
Evlilik defterini daha almadan dürdün,
Tınlamadın kalbimden bıçakla yardın beni.

O sonsuz sevgi ile duygular kalksa şaha,
Elim kolum bağlıydı önünde hep eyvaha,
İnsafa gelmiyordun, ne yapacaktım daha?
Dön geldiğin yuvana, çok fena yordun beni.