Cemre düştü havaya
Kuşlar döndü yuvaya
Gittin geri dönmedin
Gelmez bahar buraya

Düştüm ardından yola
Bakındım sağa sola
Gezmedik hiç kol kola
Gelemem bir araya

Geçmez gönüle sözüm
Aşk ile yandı özüm
Kül oldu geçti közüm
Yangın düştü yuvaya

Hasret beni göçürdü
Bulut gibi uçurdu
Dağdan dağa aşırdı
Yağdım durdum ovaya

Bir demet nergis aldım
Kokunu onda buldum
Saçlarında savruldum
Kokladım doya doya

Bülbül gül der yasında
Gönül aşk deryasında
Ummanın ortasında
El açtım her duaya

Şaban AKTAŞ
18.02.2019

Fotoğraf: Şaban AKTAŞ



Arsız ile hırsız sözden anlamaz;
Onun tek derdi var arsayla parsa
Vatana millete ne hayırı var
Kendi için yapar her ne yaparsa!

Yaptığını koyar isen yanına
Yakışmaz vatanla millet şanına
Gelir düşman girer bir gün kanına
Atatürk yolundan millet saparsa!

Adaleti mülkün temel taşı bil
Milleti bir bütün Türk Yurttaşı bil
Hak hukuk eşitlik elbet bu değil
Tek kişi bildiği gibi yaparsa?!

Milletini seven milleti bölmez
Kendi gibi bilir el gibi görmez
Cahil ile bağnaz menzile ermez
Hak deyip de batıl yola saparsa!

Gaflet ile doğru yoldan saptılar
Milletin varını ele sattılar
Kendi servetine servet kattılar
Aklı eren varsa hesap yaparsa?!

Şaban AKTAŞ
18.02.2019