8.2.2019 23:12:46
Yağmur çiseliyor soğuk bir İstanbul karanlığında
Şehrin yorgunluğunu içine katıp
Akıyor metalden nehiri ağır ağır
İçine kattığı bütün bedenler
Bu ağır kasvetten siliyor kendilerini.
Öfkenin kırmızısı geceyi aydınlatırken
Kötülükler ortaya çıkıyor birer birer
Geriye kalan tüm duygular kayboluyor
Nehrin birden hızlandığı yerlerde
Ölümün korkusu kaplıyor
Metalin içinde unutulmuş bedenleri
Zaman ise bir türlü akıp gitmiyor
Yakınmalar, beklentiler, hayaller
Bu sıradan İstanbul nehirinin içinde
Küçük halkalarla kaybolup gidiyor.