Yine başladı sancım, sol tarafımda ağrım,
Biliyorsun bu bitmez çektiğim azap neden,
Aklıma geldiğinde nasıl pişmesin bağrım,
Sen değil misin beni boş verip hasta eden?

Kucağıma alanda, hasretle ciğerlerim,
Nasıl büyük bir hazla solumuştu havanı,
O günden beri sende, ruhumla diğerlerim,
Ettin beni bayramlık aynı boş top kovanı.

Yatağıma girip de yastığa baş koyanda,
Anında ışınlanmış gibi kucağımdasın,
Kendimi kaybedip de hayaline uyanda,
Yakıp da bıraktığın sevda ocağımdasın.

O zamandan bu yana kül altında közlerim,
İçten içe tutuşur, pişerim kebap gibi,
Dua eder özlemle yollarını gözlerim,
Ama sen oldun Aslı, ben Kerem’in rakibi.

Mecalim kalmasa da derdinden olsam bizar,
Seni de anlıyorum, zannetme ki küserim,
Sensizliği kalbime eylesen bile mezar,
Yaprağını incitmez sıcak meltem eserim.

Yalnız dileğim şu ki, azcık anlayış göster,
Ocağını söndürme, arada gel de ısın,
Gözden uzak olsak da gönül muhabbet ister,
O güzel sıcaklığı hiç hatırlamaz mısın?

Uzak durma sevdiğim kurtar beni bu yastan,
Kurtarmazsan derdinden inan ki öleceğim,
Aşkın ölüm döşeği, feryat içinde hastan,
Ne zaman gül yüzünü görüp de güleceğim?