Hiç hevesin olmadı, benimle yürümeye
Zorla güzellik olmaz, git yolun açık olsun.
İster miydim aşk dolu , bu defteri dürmeye?
Seni gönlüme ektim, git yolun açık olsun.


Gözlerin bende kaldı, olmasan da burada
Tanrı bilir ne kadar ömür kaldı şurada
Yazdığım şiirleri, hatırlarsın arada
Sabır çilesi büktüm, git yolun açık olsun.


Sırtını dönmeyecektin, sana adanan aşka
Ne çok yakıştırmıştım gönlümde ki o köşke
Anladım en sonunda, senin niyetin başka
Arkandan sular döktüm, git yolun açık olsun.


İsterdim çetin duran engelleri aşalım
Seninle hayat bulsun, bedende ki her dalım
Varlığım sana yükse, artık vedalaşalım
Her gün, "ya sabır" çektim, git yolun açık olsun.


Sözlerimin ardında, dağ gibi durdum dimdik
Bir türlü anlamadım, neydi bende ki eksik
Zaten biz hep seninle, yabancılar gibiydik
Sadece sana baktım, git yolun açık olsun.


Maviye boyanmıştı umutlarda her günüm
Ne kadere isyanım, nede sana dargınım
Sadece aşk yolunda, talihsizim yorgunum
Yoluna güller döktüm, git yolun açık olsun.


Yüreğimden gidişin, savrulan mendil gibi
Her kelamin, her hecen, acıtan bir dil gibi
Yaramı deşip deşip, kanatan bir el gibi
Şiirlerimi yaktım, git yolun açık olsun.

Ahmet MORAN