aladağ çayı vadilerden sessiz akıyor
salkımsöğütler salınıyor rüzgarda
nehir ağızlarından kalkıyor bir alaca balıkçıl
yaz göçmeniyiz nihayetinde
bir nehirden bir nehire göç eden
düşsel bir ritmdir kuşların rapsodisi
ıslak kanat çırpınışlarında yaşama sevinci
bir ezgiye ses veriyor alac balıkçıl söğütlükte

yuvası ağaç kovuğunda bir ibibik
başında kralların tacı
kayıp kuşlardır ibibikler çocukluk gibi
mitolojik masallardan baharı müjdeliyor bozkır çocuklarına ibibik
kaya kırlangıçları yuvayı erkek ve dişi birlikte yapıyor
bölüşmek seninle hüznü ve sevinci
uçurumlarda çığlıkları duyulan kaya kırlangıcı
yaşam bir çığlıktır uçurumlardan seslenen
subasar ormanlarından duyulan çisentili yağmurlarda yıkanmaktır aşk
seninle bir kaya kırlangıcı olabilseydik
atsaydık hasretleri uçurumlardan

pas rengi alnımızdaki yazgılarda
seninle biz kaya kırlangıcı olsaydık
çamur parçalarından yuvamızı yapsaydık
göğsü turuncu kızılgerdanlar geçiyor aladağ çayından
pas rengi yalnızlıklardan geriye kalan kuşların rapsodisi
nehirler durgun kalbin kuş cıvıltısı içinde
göçüp gittin göçebe bir aşktan
kuşlar neden kanat çırpıyor havada
süleymanın tapınağında hüthüt yeniden ölüyor
Ömriye KARATAŞ
03.02.2018