simiti sarayda yiyince sultan olamıyor insan
insandan bahsediyorum hayatım
farkındaysan


aşkın davetine icabet ettiğimden beridir
kırmızı halı serersin diye umuyordum gözlerime


susam sokağının müdavimi olmak varmış
pay biçtiğin nasipte


huyuna gidecek su yolu kazarken bir yandan
kısık ateşte pişen şiirlerde cümle devirip
kahraman eşgali çiziyordum
okuduğun kitaptan

düşünsene,

bütün bunları yaparken aç kalan ruhun doysun diye
müzik aradım fonundan

ve sonra,

tabuları tabuta gömüp
defn'e hazırlarken ikindiye müteakip
gözlerindeki gün, batımından önce
güneşi söndürmemek
ne zordu bilemezsin


oysa avuçlarıma mumlar yığılıp
kapanırdı kendiliğinden


sana kalsa ateşi ihbar eden dumandı ellerim
bana kalsa..


bana, kalsa kalsa aksi ispat edilmeyen her şüphenin beraatı kalıyordu
kuşkular kuş büyütüp
hep tahliye oluyordu


şimdilerde kuş diline merak saldım
güllere küskünüm
zira dikene karşı bağı'şık


diken demişken hayatım
yukarıda da söylediğim gibi
unutma,
her ne kadar melek saysan da
bir yanım in"
bir yanım san"a daha yakın..