n'olur...
4.1.2019 15:28:35
[ italik ]
ellerimiz
susuz toprak
gözlerimiz
kerpiç deniz
yer gürültülü
sağanak aksanlı
şehir kadar kalabalık
insan yalnızlıklarıyız
yalınayak aşkız
eğreti durduğumuz düşlerde
menzile yatarken sessizlik
geceler yine ikinci el sensizlik
piç kalmış
meçhul bir besteyim
çalınan tüm hüzzamlarda
tüm sancılarda tenime geceyim
zaman,
ağlarken başucumda
hangi acıydın,
sürüklenip geçip giden ömrümden
saatler vurdukça yalnızlığı
vururken gece günahlara
vuslata vurulan pranga misali
hangi yanısın ölümün söyle
süpür,
süpürebildiğin kadar şimdi
eylül kırığı düşlerimi
yokluğunun kıyısı sonbahar nasıl olsa…
uzağım gölgemden anlasana
yalnızlık sıvazlarken sırtımı
sende yol olup bir başına çekip gitme
bir başımı, bu yaşıma koyup gitme n’olur
ilhanaşıcıocakikibinondokuz[ /italik ]
