[ italik ]Bu şiirim rezalet üstelik pasaklı
Bazen vakit geçsin diye yazıyorum
Zaten vakit geçirmek için yaşıyoruz
Dön dolaş yine aynı yere geliyorsun
Baştan sona rezalet .

Okunsun diye değil öylesine
Kim ne dese haklı böylesine
Elimde bir telefon zımpara gibi
Neresinden tutsam elimde.

Kayıplardayım çoğu zaman
Dişlerim gıcırdıyor ağrıdan
Gıcık biride değilimdir aslında
Bizide böyle yaratmış yaradan

Bizim buraların hiç tadı yok
Bilmiyorum sizin oralar nasıl
Benim gibi şehirdre yaşıyorsanız
Boş verin anlatmayın aynıdır
Aşağı in merdiven
Yukarı çık merdiven
Düz ayak bir yer yok
Söyle ağız tadıyla gidilebilen.


Bir işe yaramadığımı düşünürüm içimden.

Yahu insan 600 tane tablo yaparda
6 tane satamazmı
Pazarlama kabiliyetim hiç yok
Oldum olası kendimi yererim
Daima önce kendimi eleştiririm
Ondanmıdır nedir yüzüme vurur her şey.

Alem bin lira fiyat yazıyor
Ben internette 100 lira diyorum bakan yok
İlla kazıkmı atılmalı dünyaya
Ucuzun yahnisi olmaz mı yani
Üstelik 50 lira masrafı var
Satsak sürümden kazanacağız hani
Şiirlerim değil ama tablolarım güzeldir
Çokta emek vermişimdir
Degersiz sanmayın şiirlerim gibi
40 yıllik ressamız yani.

Reklamcıyız her ne kadar emekli olsakta
Dijital baskımızda var kanvas tablomuzda var
Kağıtttan resmi alıyorlar
O daha makbul bizim halkta
Sanatmı parasız verirsen gidiyor yani
Bir sergi acsan çevre lağzım
Kirası dünya para
Varlık içinde yokluk buna denir.

Ben şiir yazıyordum nereye geldim
Her neyse
Aklım biraz karıştı
Şiirinde tadı kaçtı...
[ /italik ]