Gönül sel olur taşar,
Katar önüne sevdayı!
Bendini aşar, yakar yıkar ortalığı
Dönülmez bir yola girmiştir çoktan
Umrunda olmaz hoyratça alıp götürdükleri..

Gönül dağ olur,
Başı dumanlı olur!
Saklar tepesinde sevdanın en güzelini
Her türlü hazineyi yükseklerde barındırır
Umrunda olmaz o zirveye erişilir mi erişilmez mi?

Gönül fırtına olur,
Tozu dumana katar!
Savurur sevdânın küllerini
Talan eder ruhu, benliği, herşeyi,
Umrunda olmaz can kendine gelir mi gelmez mi?

Gönül kâinata meydan okur
Bir sevdâya meydan okuyamaz!
Sevda ki hakikate açılan yol olur
O yollar ki sarp, dikenli, asla düz olmaz
Gönül bu işte yansa da yıkılsa da asla yılmaz!

Gönül bir geçit bulur sarp kayalıklar ardından
Diker gözünü sevdanın en yücesine
Sonsuzluğun sahibine! Asıl şimdi yanmak vaktidir!
Vira bismillah deyip düşer yollara
Derinliğinde kaybolur aşkın, sevdanın..

Ah gönül vazifen ne ağır!
Sonuçta yaratılış gayen bu!
Her türlü yanacaksın ama fanide ama bakide
İyisi mi yan ateş i aşkla
Ve..Bırak kendini sonsuzluğun kollarına..