Gönül sel olur taşar da
Katar önüne sevdanın en güzelini
Yakar yıkar ortalığı dağları aşar da
Umrunda olmaz alıp götürdükleri
Aslında vardır kutlu bir vazifesi

Gönül dağ olur başı dumanlı olur da
Saklar tepesinde sevdanın en güzelini
Her türlü hazineyi içinde barındırır da
Umrunda olmaz erişilir mi erişilmez mi
Aslında vardır bir gâyesi

Gönül fırtına olur tozu dumana katar da
Savurur sevdânın küllerini
Talan eder ruhu, benliği herşeyi
Umrunda olmaz can kendine gelir mi gelmez mi
Aslında yapar üstüne düşeni

Gönül kâinata meydan okur da
Bir sevdâya meydan okuyamaz
Sevda ki hakikate açılan yol olur da
Yolları sarp dikenli asla düz olmaz
Gönül bu yansa da yıkılsa da asla yılmaz

Gönül bir geçit bulur sarp kayalıklar ardından
Diker gözünü sevdanın en yücesine
Sonsuzluğun sahibine
Asıl şimdi yanmak vaktidir der
Vira bismillah deyip düşer çöllere
Ve..Derinliğinde kaybolur aşkın, sevdanın

Ah gönül imtihanın ne ağır...