Çok uzun bir masalın içinden koşup gelir adın.
Sağlam adımlarıyla yerleştirir cüssesini hüzün içime.
O bir devdir tüm serinkanlılığıyla tanınır her yerde.
İtiraz kabul etmez kimliğine sığınır zalimliği.
Küçülüveririm karşısında çaresizce.
Kanatları kırık bir kuşsa adım o gün.
Kartala da dönüşüverir elbette.
Bıçkın bir yüzü olamaz aşkın.
O çok naiftir.

Adın; kanayan bir lütuftur ellerinde devin.
Kocaman bir haindir evimde hüzün.
Kendi dallarını kırıverir bir çırpıda.
Sefaletinden büyüktür cüreti,
Kan kırmızı patikalarda.
Susar anladığı kadar.
Yatağından taşmış bir nehir gibi kararsız.

Bütün havailiğiyle saklanır umut.
Bulduğu her delikten sızıyor zerre zerre.
Ölümü bile sevinçle karşılıyor,
Yeni bir başlangıça gebe diye.
Hiç korkmuyor.
Asırlık bir çınar gibi sarılıyor gövdesine.
Kök salıyor.
Çünkü O da biliyor.
Adın arsız bir sarmaşıktır yüreğimde.