bir derviş hücresidir yalnızlığın
kudüm ve ney sesinde nevbahar

şadırvanlardan akarken sular
zaman en ham meyveyi bile olgunlaştırıyor

yeni mahlaslar verdim sana
kahve ocağında demlenirken hüznüm

hankahlar mistik bir ışık süzülüyor sizden
bir şeyh galip gazeli oluyor sonbahar

kalender meşrep aşklar dönüşüyor vuslatına
çınar ağaçlarına sor sonbaharı yaprak dökmediler

kök sürgünü verdik nicedir yabanıl kentlerde
cümle kapıları sebiller muvakkithaneler bir uzak bekleyiş
nakşı nigarı ten har ateşten

çınar ağaçları kış mevsiminde döker yapraklarını
sen bekleme hazanlarımı pervaneyim nasıl olsa ateşine
samur kürkler giydiriyorsun kangren aşklardan

çınar ağaçlarının içi neden kurur bilir misin sevgili
asırlık yalnızlıklarla adanmıştır da ondan ulu bir aşka

neydir nefesim melami meşrep bir aşka nicedir vurgun
seninle bir ayin defteri oluyor içim
letafet bahçelerinde gül solgun

bir derviş hücresidir yalnızlığın

Ömriye KARATAŞ
04.12.2018