[ italik ][ikiyanayasla]


çöle düşmüş Kerem gibi sevdalıysan
ayaz gecelerce karanlıktan korkuyor
hecelerce yapayalnız hissediyorsan
acıyla kanıyor
ve usulca
ölümü özlüyorsan
ey yüreği yaralı insan
kapat gözlerini o zaman..


seni sevdaya atan bu dardan
ne varsa her şeyi yine baştan
serap olsada gözlerin açmadan
yeniden yeniden hissedeceksin


savrulan saçlarının arasından mavi gözleri
kızılağaç gölgesinde fısıldanan aşk sözleri
sahil de üşüyen avuçlarında parmak izleri
belde parkın da iki demli çay biri şekersiz

yaralı bir dudakta tebessüm
yaren olsun gülüm..


patika da bir ırmak illa orman gülü nefesi
ahşap ev de cama dokunan rüzgarın sesi
toprak kokan yollar da ardınca yürümesi
adımların papatyadan koparılan yaprak

seviyor.. sevmiyor... derken
içim de
en acıyan yerim nerem
herkes kendine Kerem
Aslı olmasa da...