İÇİMDEKİ BEN
İçimdeki ben, sürgün olup da
Yollara düştüğü gün
Ben sana sormadan karar verdim
Sensizliği seçtim…
Sayarken,
Her yıldızda
Bir değil birkaç yürek olduğunu…
Vedaya gerek yok
Yıldızlar bilmez mi?
Hangi yüreğin kendine ihanet ettiğini…
O yıldızların içinde
Kara bir taş
Taşının içinde
Pırlanta gibi
Atan bir yürek…

Giderken masmavi bir buluta rastladım
Buralar neden ıssız
İçimde kara güller açıyor…

Yeni doğacak bebeğe
Bir battaniye dikiyordu hanım
En son kenarını geçiyordu ki
“eyvah yanlış oldu”
Son ilmikte görmüştü
Tekrar söktü
Tam üç defa ördü
Sonunda tamam dedi
Sevinmişti
İşte torun sevgisi
Baharda
Kirazın dalından
Bir ışgın çıkacak
Kirazın içinde kiraz
Yüreğimin içinde yürek…

Hayallerim ona doğru koşuyor.
Ruhum sürgünde…

Asıl mesele
Şu unuttuklarımız var ya
Ya bir daha karşımıza çıkarsa…

Gel içimdeki ben
Tut ellerimden
Bir yolunu buluruz bu zorlukların…

Gel içimdeki ben
Güleceksin elbet bir gün
Bizim hayatımız zaten sürgün!..
Yusuf Yılmaz