penceremde kırıldıkça yeşeren güz sardunyası
ıslık çalan kuşlar kanat çırpın bana da
serin eser bu dağların rüzgarı
saçlarının ışığında ulaşırım hazanlara

en yalın gülümsemelerde saklıdır sevgiler
sere serpe açar toprağın bağrında çiçekler
tozlanmış kanatlarınıza beni de alın kelebekler
medcezirlerde kaç günlük ömrümüz kaldı kimbilir

güz vakti br gözyaşından doğdun
yağmur olup yağdın istasyonlarıma
şemsiyeler altında rastgele serserlerdik
bestelenmiş bir şiirdik sonabahar resitallerinde
gülüşü hüzün kokan kuşlar yaklaşırdı düşlerle yunmuş boşluklarımıza

oyuncak bebeğime yeni sevgiler öğrettim
sıcak ellerini hatırlattı kırlangıç sonbaharı
ey benim venüs güzeli sevglim
senden mi esiyor bu tatlı seher rüzgarı
oyuncak bebeğime hüzünlü şarkılar söylettim

biz seninle yalnızlığın rıhtımında
bir gülümsemeyle kıyıya sürüklenmiş
iki deniz kabuğu gibiyiz
medcezir vakti şimdi sevgili
güz sardunyamın taç yapraklı kederli
rıhtımda göründü gemiler
veda vakti

Ömriye KARATAŞ
10.11.2018