[ italik ]
Hatırşinas bir cânandı, kavlinden hiç çıkmadan
Vefalı teşriflerle gönlümü şâd eyledi,
Müşfik bir muallime gibi, hem hiç bıkmadan
Aşk-ı sevdâ bahsinde, beni irşâd eyledi.

Baharda kuşlar gibi cıvıl cıvıl sesiyle,
Bitmeyen neş’esiyle, nazıyla, işvesiyle,
Bazen içinden gelip, sunduğu busesiyle
Yıllarca nâşâd kalmış gönlü dilşâd eyledi.

Ufkumdan eksiltmeyip daim gülen yüzünü
Nevbahâra çevirdi, ömrün solgun güzünü,
İçimden siliverdi tüm kederi, hüzünü,
Bu ihtiyar çağımda, beni neşâd eyledi

Aşk çılgını değildi, o bir ’enîs-i Dil’di,
İçimdeki günahkâr arzularımı sildi.
Saf ve temiz sevginin tüm sırlarını bildi,
Gönlümde ölümsüz bir aşkı küşâd eyledi.

Sonra bir serap gibi, kaybolup gitti birden.
Bazen dualar duydum, gittiği meçhul yerden.
Meğer ihlâsa ermiş, sıyrılıp her tür şerden,
İlâhî aşkı bulup, aşkı reşâd eyledi....

Ünal Beşkese
.::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
irşad etmek.....:adfınlatmak
nâşad olmuş....:mahzun, kederli
dilşâd olmak....gönlü hoş edilmiş olmak
neşâd olmak...:sevinmek, keyiflenmek, hoşnut olmak
enîs-i dil.........gönül dostu
küşât etmek...:aşmak, açılışını yağmak
reşât etmek...:değerli, yakışır kılmak