bir gül gibi zamansız açar kan gölünde
soluk yüzünde sevgiye hasret
kime dokunsa acırdı bu teni
büyürdü içinde kahrolası nefret.


yorgun hatırasında
kaç defa kan görmüş,
kaç defa sevdiklerinin
acısı ile yıkılmış.

tutunacak dalları
canları birer birer
toprağa düşerken
bahar gelmeden
sonbahar görmüş,
kan çiçekleri.!

bir kelebek gibi kırılgan
bir güvercin gibi ürkek
bir zeytin ağacı gibi
Barış sever.

beklenen
Kaf Dağı'nın ardında,
gönlünü açmaz ışıklarda
sevgi görülmez ufuklarda.

umutla doğar, Ay'sız karanlıkta,
Güneş'i görmeden,
baharı bilmeden,
karanlıkta solar,
karanlıkta ölür,
umutsuz, mutsuz

Boyun büker, KAN ÇİÇEKLERİ.!

Ahmet KARA 30/09/2018 (Kan Çiçekleri; Karanlıkta doğar, karanlıkta büyür, Güneşi ve Bahar'ı görmeden karanlıkta ölür. Bu acımasız Dünya'nın eseri.!)